De digitale schilderijen van Joke Ziekenoppasser zijn gelaagd.
Er zijn betekenissen die kunnen worden onthuld en bepaald, maar het is vooral een onverklaarbare kracht die vanuit de diepte van het werk naar de oppervlakte gaat. Of is deze beweging andersom: dat je je naar binnen aangetrokken voelt? Of nogmaals: het werk is imposant en uitnodigend tegelijk. Je kunt het bereiken en toch is het ongrijpbaar.
Het is tweeledig: het is duidelijk zichtbaar en toch heel goed verborgen – op het moment dat je de inhoud wilt bespreken of je wilt verdiepen, lijkt deze diepte zichzelf op te sluiten: geen toegang.
De techniek die voor dit werk wordt gebruikt, sluit volledig aan bij de lagen en verborgen betekenissen van – computerprogramma’s. Die programma’s werken echt met lagen.
Je begint met de eerste laag, bijvoorbeeld een foto van een landschap, daarna leg je er een tweede foto op, min of meer transparant.
Dan een derde, een vierde etc. U kunt de volgorde van de lagen variëren. Verder kunt u ook de kleuren en vormen van elke laag aanpassen. Met andere woorden, je kunt ze aanpassen: geen enkele laag is definitief tot het moment dat je besluit om alle lagen samen te voegen tot één geheel.
Ook de kwetsbaarheid is tweeledig. Letterlijk, omdat het onbeschermde werk gemakkelijk kan worden beschadigd. Figuurlijk, omdat het zich op het persoonlijke niveau bevindt, moet je hiermee voorzichtig zijn.
Z