Peter Meijer (Zeist, 1953) heeft van 1974 tot 1979 de Academie voor Beeldende Kunsten te Arnhem gevolgd. Daarna was hij enige jaren werkzaam als docent tekenen en kunstgeschiedenis, totdat hij zich volledig ging wijden aan de schilderkunst.
Peter Meijer maakt abstract expressionistische schilderijen, waarin figuren en vormen opdoemen die verwijzen naar een tijdloze werkelijkheid. Zijn schilderijen zijn opgebouwd uit gekleurde lijnen en vlakken op een witte ondergrond. De ondergrond blijft vaak gedeeltelijk zichtbaar en geeft het schilderij diepte en reliëf.
Hij ziet zichzelf als ‘buitenstaander’ en ‘beschouwer’ en daardoor geen deelnemer aan een conventionele sociale structuur. Los van een politieke stroming of ideologie probeert hij een beeldentaal te ontwikkelen die los staat van een naturalistisch gegeven. Meijer schildert puur vanuit een intuïtief niet van tevoren uitgedacht proces. Hij laat de kunst ontstaan vanuit een dialectisch principe.
Het belangrijkste element in zijn werk is de compositie. Het kleurgebruik, de structuur en textuur van de aangebracht verf staan in dienst van die compositie. Hij balanceert op de grens van abstractie en figuratie, de interpretatie van het schilderij door de toeschouwer wordt daardoor meer dan in een puur figuratief werk bepaald door zijn of haar persoonlijke relatie met het afgebeelde.
De spontaan ontstane vormen zijn uitgangspunt voor het vervolg. Soms zijn in de vormen de welvingen van een lichaam te herkennen, soms een hoofd, maar evengoed ontstaat een stad of een landschap.
M