Else van Luin

Else van Luin

Else van Luin heeft Grafische kunst gestudeerd aan ArtEZ Hogeschool voor de kunsten. Else ervaart het als een voorrecht om haar landgenoten Rembrandt en Mondriaan als grote voorbeelden te mogen eren. Daarnaast is de rijke traditie van (druk-)kunst in Nederland voor haar niet alleen een voorrecht, ze ervaart het ook als een verplichting om die levend te houden.

Grafische kunsten hebben op mij een dubbele uitwerking. Aan de ene kant geniet ik ten volle van de ontroering die ik ervaar bij goed gedrukte prentkunst. Ik houd van puur vakmanschap. Daarvoor kijk ik vaak terug naar oude meesters. De liefde voor het ambacht is één van de kwaliteitscriteria die ik voor mijn eigen kunst heb geformuleerd. Voor mij is een prent pas een kunstwerk als die technisch goed onder de pers is uitgekomen. Plus, en het tweede criterium sluit daar onmiddellijk op aan, de prent moet ook in artistiek opzicht goed zijn. Het verhaal moet ontroeren en de vormen en kleuren die daarvoor zijn gekozen moeten dat verhaal tot uitdrukking brengen op een daarbij passende manier. Niets meer en niets minder.

De mooiste complimenten die ik ooit kreeg van bezoekers van mijn exposities, waren “Wow, wat een vakvrouw!” en “Goh, ik word stil van dit werk.” Dit is dus de ene kant van mijn levenstaak: maak mooie kunst.

Ik wil mijn ontroering en bewondering voor grafische kunsten, ook die van oude meesters, delen met iedereen die daarvoor open staat. Daarmee draag ik mijn steentje bij aan het levend houden van de rijke traditie die Nederland altijd heeft gehad in de grafische kunsten. Daar mogen we – wat heet: daar moeten we – als Nederlanders buitengewoon trots op zijn.